Jodi Picoult "W naszym domu"

Kiedy twoje dziecko nie jest w stanie spojrzeć ci w oczy, czy oznacza to, że jest winne najgorszej zbrodni?
Nastoletni Jacob Hunt cierpi na zespół Aspergera, czyli łagodną postać autyzmu. Nie umie czytać sygnałów społecznych ani wyrażać swoich myśli i uczuć. Na pierwszy rzut oka to zupełnie normalny, inteligentny i elokwentny chłopak, jednak każde odstępstwo od codziennej rutyny, każda zmiana w ustalonym porządku dnia może wytrącić go z równowagi. Nieważne, czy chodzi o zbyt jasne światło, dotyk obcej osoby, szelest zgniatanego papieru, pomarańczowy kolor, czy nieodpowiednią konsystencję płatków śniadaniowych z mlekiem – Jacob potrafi wpaść w furię z byle powodu. Ma też, jak wielu młodych ludzi z zespołem Aspergera, obsesyjne zamiłowanie do jednej, specjalistycznej dziedziny – w jego przypadku jest to analiza kryminalistyczna. Chłopak pojawia się w miejscach, gdzie policja prowadzi śledztwo, instruuje detektywów, co należy robić… a do tego najczęściej ma rację.
Gdy policja znajduje zwłoki jego prywatnej instruktorki umiejętności społecznych, Jacob sam staje się obiektem zainteresowania detektywów. Wszystkie charakterystyczne cechy zespołu Aspergera: unikanie kontaktu wzrokowego, impulsywność, dystans fizyczny, w oczach policjantów mogą być równoznaczne z przyznaniem się do winy. Jacob niespodziewanie zostaje oskarżony o morderstwo.

źródło opisu: Wydawnictwo Prószyński i S-ka, 2011

źródło okładki: http://www.proszynski.pl

Moja opinia:

 Zespół Aspergera obecnie jest dosyć znanym zaburzeniem rozwojowym. Lekarze i psycholodzy potrafią je(najczęściej) zdiagnozować.

Jest to również dość „modny motyw”  w literaturze. Jedne opracowania są bardziej naukowe, inne mocno fabularyzowane, niektóre są napisane fachowym  językiem,  a niektóre bardzo przystępnym.

Z tematem postanowiła zmierzyć się również Jodi Picoult, o której wiemy, że trudnych wyzwań się nie boi.
Jak w większości swoich utworów, autorka pokazuje nam daną sytuację, z punktu widzenia wielu bohaterów(za co bardzo ją cenię).
Pozwólcie, że przedstawię Wam bohaterów książki „W naszym domu”.
Jacob Hunt- Ma 18 lat, ponadprzeciętny iloraz inteligencji i zdiagnozowany Zespół Aspergera. Lubi ustalony porządek wszystkiego(kolorów ubrań, potraw podawanych danego dnia, itd.). Fascynuje się kryminalistyką, uwielbia serial „Pogromcy zbrodni” i często inscenizuje w domu sceny  związane z morderstwami. Ok, każdy nastolatek ma jakiegoś bzika, można powiedzieć. Niestety, u Jacoba jest to wręcz obsesyjne. Chłopak nie rozumie też czym jest empatia i okazywanie emocji, nie zawiera przyjaźni, nie odczuwa smutku, gdy ktoś umrze, nie zakochuje się. Nie nawiązuje też kontaktu wzrokowego.  Bierze wszystko dosłownie. Nigdy nie kłamie i nie łamie ustalonych zasad. Potrzebuje ciągłej uwagi i opieki.
Emma- Jest matką Jacoba. Od 15 lat nieustannie walczy o syna. Znajduje fundusze na kolejne terapie, specjalistów, diety. Poświeciła dla niego wszystko. Pracuje w domu, by móc zajmować się synem. Pomaga mu jak może. Jest wzorcową matką niepełnosprawnego dziecka.
Ustaliła zasady, które pomagają nastolatkowi w codziennym funkcjonowaniu. Są to:
„1.Sprzątaj po sobie
2. Mów prawdę
3. Myj zęby 2 x dziennie
4. Nie spóźniaj się do szkoły
5. Opiekuj się bratem: masz tylko jednego”(s.33)
 Jakob nigdy ich nie łamie. Jednak, czy faktycznie okażą się pomocne?
Theo- Młodszy brat Jacoba, który musi być „starszym”. Często opiekuje się bratem. Jest trochę zapomniany przez matkę, która całą energię koncentruje na starszym synu. Theo również ma niecodzienne hobby- lubi wchodzić do cudzych domów i wyobrażać sobie, że rodzina, która w nich mieszka, to jego krewni. Podczas jednej z takich wizyt, zdarza się coś, co na zawsze zmieni los nastolatka i jego bliskich. Od tej chwili młodszy z braci Hunt ma tajemnicę. Jaką?
Jess- Studentka pedagogiki, pracująca z Jakobem, jako trenerka umiejętności interpersonalnych. Gdy zostaje znaleziona martwa, pierwszym podejrzanym staje się jej chłopak. A kolejnym jej podopieczny Jacob. Oboje twierdzą, że tego nie zrobili. Pamiętajmy jednak, że to Jacob nigdy nie kłamie. Kto zatem zabił?
Oliver-Młody adwokat, wynajęty przez Emmę. Jest to jego druga sprawa w życiu. Niewiele wie o prawie karnym, nic o Zespole Aspergera. Czy uda mu się, wygrać sprawę i oczyścić nastolatka z zarzutów?
Na wszystkie te pytania, znajdziecie odpowiedzi w powieści „W naszym domu”.
Wielu autorów podejmuje tematykę Zespołu Aspergera, Jodi Picoult robi to w sposób pozwalający zrozumieć to zagadnienie szaremu człowiekowi. Powieść jak zawsze u tej autorki, wzrusza do łez i porusza do głębi.