Czas Burz
Niemcy, lata 70. Felicja dożyła sędziwego wieku, ale nadal jest twardą kobietą biznesu, zarządczynią majątku i głową rodziny. Jej relacje z córkami pozostawiają jednak wiele do życzenia, szczególnie z Belle, która cierpi z powodu nieszczęśliwego małżeństwa i coraz bardziej zatraca się w nałogu.
Nadzieją Felicji pozostaje córka Belle Alexandra. Ta młoda, uparta, niezależna kobieta odziedziczyła po babce zdrowy rozsądek i umiejętność pragmatycznego działania. Jednak wyzwanie, przed którym Felicja postawi wnuczkę, może okazać się za trudne.
Co gorsza, Felicja nie może się uwolnić od przeszłości pod postacią Maksyma Marakowa… Czy kobieta darzy go jeszcze uczuciem? Ile dla niego znaczy? Czy tych dwoje się odnajdzie?
Powieść Niespokojne niebo to tom zamykający bestsellerową sagę rodzinną Charlotte Link. Na tle ważnych wydarzeń historycznych poznaliśmy losy kobiet z rodziny Dombergów, które walczyły o swoją pozycję w świecie, uczyły się nawzajem od siebie, czasem sobą pogardzały. Dokąd je to doprowadziło?
źródło opisu:znak.com.pl
źródło okładki: znak.com.pl
„Niespokojne niebo” to ostatni tom sagi o losach pań z rodu Dombergów, autorstwa Charlotte Link.
Jakie emocje wywołała u mnie lektura tej powieści?
Zapraszam do zapoznania się z moją opinią….
Są to chrzciny wnuczki Felicji, Alexandry.
Następnie autorka przenosi nas do lat 70-tych XX wieku.
Felicja sprowadza do Niemiec swoje wnuczęta i zaczyna ustawiać im życie.
Z córkami nigdy jej się to nie udało…
Wnuk Chris, również okazuje się być dosyć oporny…
Jak potoczą się losy chłopaka?
Jednak Belle, jedna z córek Felicji, urodziła również Alexandrę.
To właśnie wnuczkę kobieta postanawia uczynić swoją następczynią.
Pani Lavenge jest bowiem już osobą starszą i nie ma już sił prowadzić swojej firmy, produkującej zabawki.
Alex najpierw podejmuje studia na kierunku zarządzanie, potem przejmuje obowiązki babci.
Budzi to sprzeciw męża młodej kobiety, tym bardziej, że współpracuje ona z byłym partnerem.
Alexandra chce być jednak za wszelką cenę niezależna, charakterologicznie jest bowiem bardzo podobna do babki.
Aby zachować swoją autonomię zataja przed mężem bardzo istotną kwestię dotyczącą ich rodziny.
W pewnym momencie, w życiu młodej bizneswoman dochodzi do tragedii, okazuje się, że przyczyn tego wydarzenia, należy doszukiwać się w wydarzeniach z dnia chrzcin Alex.
Jak dzień, którego nie jest w stanie pamiętać wpłynie na życie kobiety?
Tymczasem inni krewni Felicji mają własne ważne problemy.
Brat Alex, Chris, ponosi bardzo bolesną stratę.
Jaki poradzi sobie ów młody prawnik?
Córka Zuzanny(drugiej córki Felicji) Singrid, zawsze była szarą myszką żyjącą z piętnem tego kim był jej ojciec(oficer SS).
Jednak podczas jednego z rodzinnych spotkań, poznaje człowieka, dzięki któremu wyrusza w daleką podróż.
„Wycieczka” ta będzie początkiem nowego życia wnuczki Felicji.
Kogo poznała Singrid? W jaki sposób zmieniła swoje życie?
Kolejnym bardzo ważnym wątkiem, dla mnie osobiście najciekawszym, są losy Julii(córki Nikoli, kuzynki Felicji).
Kobieta decyduje się wraz z mężem i dziećmi uciec ze Wschodnich Niemiec, niestety zostają schwytani, trafiają do więzienia.
Po odsiadce osiedlają się w małej wiosce. Mąż Julii przyjmuje swój los, dzieci również wydają się zgadzać z poglądami, które wpajane są im w szkole.
Tylko Julia nie może zaakceptować otaczającej jej rzeczywistości.
Pewnego dnia zabiera dzieci na wycieczkę do Pragi, aby stamtąd uciec do RFN.
Ryzykuje tym rozpad rodziny…
Jakie skutki będą miały jej decyzje? Czy będzie jeszcze kiedyś szczęśliwa?
Losy Julii są obrazem przeżyć wielu obywateli NRD.
Wróćmy jednak do głównej bohaterki, czyli Felicji.
Los po raz kolejny na jej drodze stawia, a jakże, Maksyma Makarowa,
Co tym razem połączy tych dwoje? Czy ich historia ma szansę na happy ending?
Felicja ma również jedno marzenie-by po raz ostatni zobaczyć Lulinn. Czy spełni to pragnienie?
Tego wszystkiego dowiecie się czytając „Niespokojne Niebo”.
Autorka przeprowadza nas, czytelników, przez najważniejsze wydarzenia historyczne XX wieku.
Ostatni tom(„Niespokojne Niebo”) przypomina stylem powieści kryminalne autorki.
Żałowałam również, że na początku nie ma drzewa genealogicznego, jak to miało miejsce w przypadku „Dzikiego Łubinu”, gdyż czasem można się było pogubić w kwestii powiązania ze sobą kolejnych postaci.
Sądzę, że nawet osoby nie przepadające za powieściami historycznymi, odnajdą w niej coś dla siebie.
Okazało się bowiem, że obecnie na mojej półce z książkami, nie ma żadnej nieprzeczytanej pozycji Pani Link(część przeczytałam przed powstaniem bloga).
Pozostaje mi zatem cierpliwie czekać, aż kolejna powieść, jednej z moich ulubionych pisarek zostanie wydana w naszym kraju…
Obym nie musiała czekać zbyt długo….😉
Komentarze
Prześlij komentarz